Een georganiseerde wandelvakantie is niet alleen een mooie belevenis qua inspanning. De diversiteit aan deelnemers is ook genieten.
Gezegend met een flinke dosis Rotterdamse directheid hoop ik eigenlijk altijd op duidelijkheid. In het gemeleerde gezelschap merk ik al snel dat dat ijdele hoop is. Ik wil op een prettige manier wel verrast worden, maar ik wil toch ook weten waar ik aan toe ben. Dubbel dus.
Vraag je aan iemand die terugkeert van een vermeende bezienswaardigheid bovenaan een heuvel:
"Is het de moeite waard?" .... en het betreft een gesloten kerk? dan verwacht ik toch: NEE
Maar ik ben dan ook heel raar daarin geloof ik.
Overigens is een bezoek aan een vikingmuseum waar een dame in klederdracht een Noorse sok zit te stoppen niet mijn smaak. Maar dat terzijde.
Wonderlijk is ook het vakjargon van de reisleiding. Ik snap dat het een vak apart is; - Je moet de stemming er in houden - Je hebt meer ervaring dan de deelnemers en daarmee een ander perspectief -Je vertelt zaken met zekerheid zodat we allemaal vertrouwen op een goede afloop.
Hier enkele voorbeelden:
Vandaag zal de zwaarste dag van de reis zijn
betekent:
Vandaag zal de zwaarste dag van de reis zijn tot nu toe!
We nemen wegens weeromstandigheden een simpele route
betekent:
Enige doodsverachting kan van pas komen!
De weersverwachting is 'heel de dag bewolking'
betekent:
Het kan de hele dag gieten! (and it did)
Samengevat ben ik op een zeer prettige manier verrast.
Overigens een tip aan beginnende wandelaars: Als de reisleiding zegt: "neem je stokken, gamachen, regenkleding e.d. mee".... dan bedoelen ze dat ook.....dat was wel duidelijk.
Stokken thuis laten (of in je koffer laten zitten ;-) ) omdat je ze nog nooit gebruikt hebt, heeft alleen maar een positief effect op de levensduur van de stokken.
Gezegend met een flinke dosis Rotterdamse directheid hoop ik eigenlijk altijd op duidelijkheid. In het gemeleerde gezelschap merk ik al snel dat dat ijdele hoop is. Ik wil op een prettige manier wel verrast worden, maar ik wil toch ook weten waar ik aan toe ben. Dubbel dus.
Vraag je aan iemand die terugkeert van een vermeende bezienswaardigheid bovenaan een heuvel:
"Is het de moeite waard?" .... en het betreft een gesloten kerk? dan verwacht ik toch: NEE
Maar ik ben dan ook heel raar daarin geloof ik.
Overigens is een bezoek aan een vikingmuseum waar een dame in klederdracht een Noorse sok zit te stoppen niet mijn smaak. Maar dat terzijde.
Wonderlijk is ook het vakjargon van de reisleiding. Ik snap dat het een vak apart is; - Je moet de stemming er in houden - Je hebt meer ervaring dan de deelnemers en daarmee een ander perspectief -Je vertelt zaken met zekerheid zodat we allemaal vertrouwen op een goede afloop.
Hier enkele voorbeelden:
betekent:
Vandaag zal de zwaarste dag van de reis zijn tot nu toe!
We nemen wegens weeromstandigheden een simpele route
betekent:
Enige doodsverachting kan van pas komen!
De weersverwachting is 'heel de dag bewolking'
betekent:
Het kan de hele dag gieten! (and it did)
Samengevat ben ik op een zeer prettige manier verrast.
Overigens een tip aan beginnende wandelaars: Als de reisleiding zegt: "neem je stokken, gamachen, regenkleding e.d. mee".... dan bedoelen ze dat ook.....dat was wel duidelijk.
Stokken thuis laten (of in je koffer laten zitten ;-) ) omdat je ze nog nooit gebruikt hebt, heeft alleen maar een positief effect op de levensduur van de stokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten