Uitkijken

Stilstaan bij de goede dingen in het leven. Net effe iets langer dan voorheen. Mooi voornemen of streven dacht ik. Vooral lekker als de mensen om je heen meebewegen in je ritme. Das lastig natuurlijk. De diversiteit aan mensen, en hun verschillende ritmes, is wat het leven (mede) mooi, interessant en verrassend maakt.

Toch loopt het soms zo uit de pas dat je je dat niet realiseert.

Denk aan de groep mensen op straat die de hele breedte van de straat gebruikt terwijl jij er echt langs wil. Of het winkelwagentje midden op het pad omdat iemand in zijn eigen tempo op zoek is naar... WAT !!!??!!

Een overstekend figuur die met jou in aantocht een tempo langzamer begint te lopen. Uiteraard opdat jij in de remmen moet en je maar aanpast aan zijn ritme. Opdattie zich gezien voelt...(...). Of de kinderwagen die gedecideerd voor je de weg opgeduwd wordt door een moeder die bedenkt dat je daarvoor WEL stopt.

Vandaag reed ik op mijn fiets (nog net door oranje) over een breed zebrapad. Het lichtplan was scherp afgesteld. Groen is groen en volgens sommige het recht om het zebrapad te betreden. Niks mis met mijn reactievermogen dus aan het einde van het pad een soepele manouvre naar links om wat voetgangers te ontwijken. Niemand geraakt en de wereld draait door. 'Mooi' zou je denken. Ware het niet dat mij direct gevraagd werd of ik niet ken "UITKIJKEN". Nou (even van mijn stuk) want uitkijken was nu net wat ik WEL deed. Met een handgebaar probeer ik een soort van exuses te maken. Best lastig met je rug naar iemand toe, fietsend in een aardig tempo, je evenwicht net hervonden.



Twee verzoeken worden mij toegeroepen. Eerst het verzoek om in het vervolg uit te kijken en vervolgens het verzoek om even terug te komen. Dat laatste maar niet gedaan. Ook zijn licht gaat op enig moment op rood en laat ik nu niet voor oponthoud zorgen....

Altijd goed ook om te zien dat er een klein kind naast loopt. Die ziet direct hoe het hoort. 'zo doe je dat jongen, als iets je niet bevalt zet je gewoon een keel op'.

Beetje beduusd en schulbewust rijd ik verder om te stoppen bij het volgende oranje licht.