Aangezien de kerstboom traditie getrouw pas vandaag (op drie koningen) opgeruimd mag worden, nog heel even terug naar de nachtmis. Ik ben natuurlijk gegaan om mijn moeder te plezieren. Oud met gebreken dus een chaperonne nodig. Ik denk dat er legio leeftijdgenoten zijn die dit 24dec gedaan hebben. Nu ben ik er één van de vijf dus dan hoop je dat je maar eens in de vijf jaar deze mooie taak mag vervullen.
Na afloop heb ik de familie duidelijk gemaakt dat ik NOOIT meer ga. Gelijk maar verzocht mij hier volgend jaar aan te herinneren aangezien een deja-vu mij gewaarworde ....
Wat is nu het geval? Als kind was het natuurlijk iedere zondag raak. Zondag was de dag dat ik 's ochtends gebiologeerd naar het blauwe haar voor me zat te staren, spelend met de ruwe structuur aan de onderkant van mijn stoel, giebellend met mijn zus over een valse kraai achter ons... of bidden dat de dirigent zijn toupet zou verliezen.
Ik ving flarden van de preek op. Hier en daar een term die ik begreep maar de rode draad van een veel te lange preek was in MIJN hoofd niet te vinden.
Nu zo'n 35jaar later is blauw haar uit de mode. Ik snap waar de structuur van de stoel vandaan moet zijn gekomen. Valse kraaien zijn niet (meer) om te lachen en ook toupetjes gedragen zich anders. Rest dus je aandacht te vestigen op de preek.
Even de Dikke van Dale er op nageslagen. PREEK: Verschillende keuzes.
- een rede ter godsdienstige onderwijzing, vermaning of vertroosting..... neuhhhh
Niets op een toon dat doet herinneren aan het jeugdjournaal anno 1981, onderwijst, vermaant of troost mij.
- toelichting op de schriftlezing..... neuhhhh
Niets van de schriftlezing terug gevonden in zijn woorden (maar dat geeft niet, geeft niet, echt niet...)
- nodeloze uitvoerigheid ??? ...... JA, dat moet hem zijn !
En als er nou oudjes zijn die na afloop, onder het genot van koffie met krentebrood, keuvelend de voorganger complimenteren....maar niets van dat alles. Zou het alleen het besef zijn dat je (op gevorderde leeftijd) de deur nog uit kan no matter why or where to? Als DAT het is, was het een fantastische nachtmis.
Wie weet laat ik mij weer strikken voor Pasen.
Ik ving flarden van de preek op. Hier en daar een term die ik begreep maar de rode draad van een veel te lange preek was in MIJN hoofd niet te vinden.
Nu zo'n 35jaar later is blauw haar uit de mode. Ik snap waar de structuur van de stoel vandaan moet zijn gekomen. Valse kraaien zijn niet (meer) om te lachen en ook toupetjes gedragen zich anders. Rest dus je aandacht te vestigen op de preek.
Even de Dikke van Dale er op nageslagen. PREEK: Verschillende keuzes.
- een rede ter godsdienstige onderwijzing, vermaning of vertroosting..... neuhhhh
Niets op een toon dat doet herinneren aan het jeugdjournaal anno 1981, onderwijst, vermaant of troost mij.
- toelichting op de schriftlezing..... neuhhhh
Niets van de schriftlezing terug gevonden in zijn woorden (maar dat geeft niet, geeft niet, echt niet...)
- nodeloze uitvoerigheid ??? ...... JA, dat moet hem zijn !
En als er nou oudjes zijn die na afloop, onder het genot van koffie met krentebrood, keuvelend de voorganger complimenteren....maar niets van dat alles. Zou het alleen het besef zijn dat je (op gevorderde leeftijd) de deur nog uit kan no matter why or where to? Als DAT het is, was het een fantastische nachtmis.
Wie weet laat ik mij weer strikken voor Pasen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten