IJsland

Na enkele jaren geleden mijn geboekte IJsland vakantie te hebben moeten annuleren leek deze verschoven van mijn bucketlist naar mij fuckitlist. Maar het bleef knagen dus....alsnog een groepsreisje geboekt. Je verwacht een ideaal wandelklimaat en het Noorderlicht zou een bonus zijn. De groep was lekker klein met 6 mede wandelaars.

De reisleiding 

bestond uit een IJsland-gekkie en een kok(kin). 

De eerste verontrustende berichten waren:
1. Wij rekenen er op dat u meehelpt met het koken (nee he). Is koken niet je hobby, dan heb je over het algemeen een slechte aan de kok. Haar lege blik staat dan constant op 'ben je niet goed of zo?'. 
2. Hallo reizigers, wij zijn er al, see you in IJsland (..)

De omgeving van een vliegveld is wereldwijd m.i. niet de meest inspirerende en getinte glazen in het busje droegen niet positief bij aan het grauwe uitzicht. Maar de 'gids' vroeg na 3 minuten: "En? wat is de eerste indruk?"   Een doodse stilte was zijn deel (awkward...). Tja dat is zoiets als wanneer een kok bij de eerste hap vraagt: "en is het lekker?". De twee bleken dan ook een goed team.

De groep:

Op eerdere reizen van 8 dagen kwam het voor dat mensen niet de moeite namen elkaar te leren kennen. Dit bleek met 7 dames in de groep geenszins het geval. Een gemêleerd gezelschap dat snel aan elkaar gewend was. Kamers werden probleemloos ingedeeld en zolang je tegen de roker (met een bedenkelijke conditie) niet zegt dat ze zou moeten stoppen is er geen vuiltje aan de lucht. 

Het land

Bijzonder toeristisch geworden...zei men. Ik waande mij echter geregeld op een maanlandschap.

Bijzondere stilte....zei men. Ik was op enig moment het geluid van "pruttelpoelen", geysers en watervallen wel zat. Het geluid alsof je met een stevige tinnitus door de Rotterdamse haven liep.

Maar bovenal (zeker na de 'eerste indruk') toch heel afwisselend en adembenemend. Het leven van de IJslander is moeilijk voor te stellen. En het feit dat ze met zo weinig zijn en je ze dus niet tegenkom, helpt daar niet bij. De reisleiding hoefde je het niet te vragen... want die gaf gewoon een antwoord (of hij het nu wist of niet)...op zijn Rotterdams: ' hij gaf zn bek een gooi'.

Het klimaat

PRIMA wandelweer! Geen gezeur over 'wat moet ik aan'. Ergens tussen de 3 en 7 graden Celsius. Soms windstil, dan weer een windkracht 11. Soms regen en soms de zon.  Als je doorstapt was het heerlijk. Een stop om een slap verhaal over trollen aan te horen ("Ze bestaan echt en ik heb ze gezien"...) zorgde dat je wel even stond te blauwbekken.

Terugdenkend aan deze reis zal ik nog geregeld in de lach schieten. Daar heeft de leiding dan weer wel aan bij gedragen. De bewieroking van elkaar (gids en kok) tijdens de laatste maaltijd was zo gênant ...dat ik mij weer op de maan waande. Maar na een week niet in mijn eentje.

De bonus (Noorderlicht) bleef helaas uit, maar de lucht was 75% van de reis sowieso prachtig. 

Rest mij nu om mijn maaltijden te bereiden voor de komende 2 weken. Ben ik daar voorlopig ook weer mee klaar. Morgen weer lekker aan het werk met een big smile.