De mooiste straat van Rotterdam. Ik heb het eerder gezegd...dat lijkt inmiddels toch de Nieuwe Binnenweg. Van Delfshaven tot het centrum. Toch is er een straat, totaal anders, die er niet voor onder doet.
Mijn geboortestraat: De Willem Buytenwechstraat.
Als ik er nu fiets vind ik hem nog mooier met in zijn verlengde de Euromast. Rijd je er met de auto doorheen dan is het vooral uitkijken dat je spiegel er niet afgereden wordt door een tegenligger. Parkeren? zelfde risico.
Bij dichte mist, deed mijn moeder of de Euromast omgevallen was en verbaasde ze zich dat wij 's nachts niet wakker waren geworden van de klap. Als ze dat nu zou proberen zouden we twijfelen aan haar verstandelijke vermogen. Er zit een (leeftijds)grens aan de grapjes die je kan maken.
Vier jaar na mijn geboorte, de voor-tussen-achter werd wat krap, zijn we enkele honderden meters verhuisd en kwamen we op de hoek van de Pieter de Hoochweg te wonen. Ingeklemd tussen Het loodswezen, Scheepvaartvereniging Zuid en de Zeevaartschool.
Ik had vanuit mijn kamertje uitzicht op het fascinerend mooie gebouw, van uitgeverij en drukkerij Wyt, en ik droomde over wat er daar achter die mooie gevels allemaal gebeurde. Soms werd er tot diep in de nacht vergaderd (SVZ). De jaren '70 waren blijkbaar roerige jaren in de Scheepvaart.
Alle gebouwen hebben inmiddels andere functies en het zijn inmiddels allemaal Rijksmonumenten. Een vriendje uit die tijd verbaasde zich over het feit dat DAAR, in DIE buurt mensen woonden!
Ach ja... hij woonde op Zuid...dus die gedachte ken ik wel.
