Mijn Held op weg naar 2012

In dit blog is het al eerder over helden gegaan. Nieuwe helden (als ons DutchParalympicTeam) en gevallen helden...die helaas nog steeds, maar niet meer zo schitterend, in beeld zijn na een succesvolle carriere. Maar goed: oud nieuws.
Vraag mij wie mijn held was vroeger, toen ik klein  (nou ja...jong),was en ik moet heeeeeeel diep nadenken. Op een 'onbewaakt' ogenblik komt er dan kortgeleden eentje weer digitaal mijn leven inwandelen. Op zoek naar een nieuwe stimulans voor Ronald en gelijktijdig een grotere mogelijkheid zijn ultieme doel te bereiken....ben ik als zijn trainer/coach opzoek gegaan naar een speerwerpcoach die clinics verzorgt.

Zat ik vroeger te bladeren boven beeldseries uit de 'leichtathletik' of de 'atletiekwereld'? 

Tegenwoordig: Google en gij zult vinden.

Zo stuit ik dus op een HELD uit mijn jeugd . Ik herinner mij zijn wereldrecord van 96mtr en nog wat. De eerst volgende training (na die worp) is in relatieve rust verlopen. Het enige wat mijn trainingsmaatje en ik uit konden brengen was. .... 96mtr..... djeeezzzz.... 96mtr....djeeeeezzz....9 ....enz

Ik hoor weleens oude Nederlandse toppers klagen dat ze het zo jammer vinden dat ze niet vaker geconsulteerd worden.  Nou geloof nooit zo in 'typisch Nederlands', dus ben ik er vanuit gegaan dat ook een Hongaarse TOPPER het leuk vindt geconsulteerd te worden.  Alle rede dus voor een: Dear Ferenc.... nee eerlijk is eerlijk; het was een:  Dear sir.
Na een wat aarzelend begin en ongetwijfeld wat research bleken we van harte welkom!

Om een lang verhaal kort te maken: Anderhalve week na het eerste mailcontact hebben we retourtje Boedapest geboekt. Drie dagen zullen we alle informatie die hij ons aanreikt opzuigen. Klikt het? dan blijft het niet bij dit ene bezoek maar leggen we een nieuwe basis op weg naar Londen2012.

Het lijkt mij super om eens flink met Ferenc Paragi te discussieeren over de techniek. Ik denk zomaar dat ik een hoop van hem kan leren. Het lijkt mij nog leuker dat Ronald gegrepen wordt door deze kerel en dat we, met hem, de weg naar de spelen kunnen vervolgen. Een mogelijkheid waar IK als atleet in de jaren 80 naar gehunkerd heb. 

Nee, denk nu niet dat ik mijn oude droom op Ronald projecteer. Het is alleen zo dat in dit digitale tijdperk (in tegenstelling tot mijn toenmalige trainer) geen excuus heb om dit niet te regelen.

Een verslag volgt ongetwijfeld over een klein maandje !